Johannes Calvijn (1509 - 1564)

Johannes Calvijn, werd in 1509 geboren in het Franse stadje Noyon. Hij groeide op in een streng rooms gezin. Vooral zijn moeder ging hem hierin voor. Met haar liep hij mee in processies en bezocht hij de kathedraal van Chiry waar zich vele relikwieën bevonden waaronder de schedel van de heilige Anna, de grootmoeder van de Heere Jezus, die door de jonge Calvijn werd gekust. Calvijns vader wilde dat Johannes priester werd. Zodoende studeerde Calvijn hiervoor in Parijs, Orleans en Bourges.
Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met de Lutherse leer. In de begintijd vond hij die leer maar niets maar God veranderde dat en na veel strijd werd hij door de Heere losgemaakt van de roomse leer. In 1533, precies 14 jaar na het slaan van Luthers stellingen, werd er in Parijs een rede voorgelezen. Een rede die Reformatorische trekken had en waaraan Calvijn had meegewerkt. Het gevolg was dat Calvijn moest vluchten voor zijn leven. Maar deze vlucht had tot gevolg dat Clavijn al meer vanuit de duisternis tot het licht werd gebracht.
Hij vluchtte naar Angouleme waar hij een begin maakte met zijn Institutie, stichtte in Poitiers een eerste protestantse gemeente, maar vluchtte daarna naar Zwitserland waar hij in Basel zijn Institutie tot uitgave bracht. Door een wonderlijke weg kwam hij in Genève en Straatsburg. Van daaruit heeft hij veel werk verricht om de Protestantse leer inhoud te geven.
Calvijns leven was als een kaars:
“..Door licht te geven verteerd zij, door te verteren geeft zij licht..”